Het paradijs
Door: Danique Beekmans
Blijf op de hoogte en volg Danique
19 Februari 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Hallo jongens en meisjes,
Leuk dat jullie weer paraat zijn bij mijn nieuwe reisverslag.
Het is nog steeds wel een beetje wennen hier, hoewel het ook wel weer normaal begint te worden. Nog steeds blijf ik me verbazen over HOE anders het hier is en WAT hier anders is. Geen stress, weinig werkdruk. Maar ik merk ook dat ik me nog steeds blijf verbazen over bijvoorbeeld de grootte van bladeren aan bomen, de bouw van een mierenlijf of andere kleine dingen die je in Nederland eigenlijk helemaal niet opvallen. En blij dat je bent als je in de supermarkt een pak kaas, normaal brood en een pot nutella tegenkomt!
De vulkaanuitbarsting was een hele ervaring, maar wat hebben we ons verveeld het afgelopen weekend. Binnen blijven, alleen naar buiten voor de (brood)nodige boodschapjes en te warme benauwde mondkapjes. Uiteindelijk heb je de afleveringen van Breaking Bad wel bijgewerkt, laten we maar zeggen. Ik heb nog wel kunnen verhuizen dit weekend, dus ik heb wel kunnen genieten van de gezelligheid van mijn medestudenten.Zondag hebben we ons trouwens wel even in de watten laten leggen door een masseuse. 40 minuten, €1,85. Welkom in Indonesie.
Gelukkig heeft Jogja ons de afgelopen dagen wel een paar regenbuien gebracht, waardoor de lucht niet meer zo droog en assig (is dit een woord?) aanvoelt en we ons weer wat veiliger voelen om zonder mondkapjes over straat te gaan. De kinderen zouden vanaf woensdag weer op school verwacht worden. Maandag en dinsdag veranderden de leerkrachten van Teruna Bangsa dan ook tijdelijk in schoonmaakbedrijf 'De ver-aste modderpoel'.
Iedere ochtend wordt er gebeden op basisschool Teruna Bangsa, gezien dit een katholieke basisschool is, en religie hoog in het vaandel staat. Kinderen begroeten je dan ook klassikaal met de leus: 'Goodmorning miss Danique. God bless you.' Het gebed wordt voltrokken in het indonesisch, dus natuurlijk versta ik hier niets van en zit ik normaalgesproken met mijn handen gevouwen en mijn ogen tot spleetjes geknepen te luisteren naar het gemurmel van mijn collega's. Gisteren heb ik echter, met mijn mond open van verbazing, aan het gebed deelgenomen. In plaats van indonesisch gemurmel werd er een prachtig lied gezongen. Tweestemmig, solo's, noem het maar op, het kwam voorbij. Schitterend om te zien hoe de leerkrachten opgingen in hun kerkelijke lied. Ook als aanhanger van de wetenschap prachtig om mee te maken.
Overigens heb ik gisteren mijn eerste scooterles gehad van Tika en Hedwich. Dit ging aardig, maar het wordt nog wel flink oefenen voordat ik de grote, drukke wegen op durf en kan. Eerst even de scooter onder controle krijgen. Morgen wordt er een geleverd bij mijn appartement die ik zal huren voor de komende maand. Het appartementencomplex heeft een ruime binnenplaats en ligt aan een rustige straat. Ideaal om te oefenen, dus.
Toen ik samen met mijn medestudenten op pad ging naar een restaurant, merkten wij op dat er tegenover ons appartementencomplex een groot park was met veel hutjes, die leken op grote, luxe, indonesische bungalows. Wij dachten aan een vakantiepark en hoopten dat wij, tegen betaling, gebruik zouden kunnen maken van hun sportfaciliteiten en zwembad. Dit bleek echter niet zo te zijn. Toen Monique, Eef en ik daar 's avonds naartoe liepen, met onze huisbaas Dimas, bleek dit een park te zijn met veel verschillende restaurants. Dit was niet zomaar een parkje met restaurants. Wij hebben namelijk mogen genieten van een lekker gerecht (met kip en frietjes!) zittend op een houten brug die over een stroompje liep, in de open lucht, omringd door kaarsjes, tropische planten, romantische muziek en natuurlijk de warme temperatuur. Wij wisten het meteen. DIT IS HET. Stukken beter dan je LIO of minor in Nederland afronden.
We zijn hier vanavond weer meteen terug gegaan. Dit keer lekker gegeten bij een ander restaurantje. De bediening vroeg vriendelijk of we met hen op de foto wilden. En blij dat ze hier mee waren! Giechelende kleine meisjes werden het ineens. Wij zijn inmiddels dus ook de dupe geworden van de 'Take That'-experience. Het heeft wel zijn charme.
Nadat we gegeten hebben zijn we weer terug gegaan naar het restaurant met de brug. Dit keer zagen we dat er een live-bandje akoestische bekende nummers speelden. Wel enigszins confronterend met nummers als 'Home' van Michael Buble en 'Don't you remember' van Adele. Gelukkig kwamen er vervolgens ook vrolijke nummers als 'Let it be' en 'Hey Jude' voorbij.
We hebben plaatsgenomen op een mat aan het water en genoten van de chique cocktails, de muziek, de relaxte sfeer en natuurlijk wederom de temperatuur.
Hier doen we het voor. Ervaring, op erg veel gebieden. Uit je comfort-zone. Het missen van familie en vrienden. Maar ZEKER ook GENIETEN!
Leuk dat jullie weer paraat zijn bij mijn nieuwe reisverslag.
Het is nog steeds wel een beetje wennen hier, hoewel het ook wel weer normaal begint te worden. Nog steeds blijf ik me verbazen over HOE anders het hier is en WAT hier anders is. Geen stress, weinig werkdruk. Maar ik merk ook dat ik me nog steeds blijf verbazen over bijvoorbeeld de grootte van bladeren aan bomen, de bouw van een mierenlijf of andere kleine dingen die je in Nederland eigenlijk helemaal niet opvallen. En blij dat je bent als je in de supermarkt een pak kaas, normaal brood en een pot nutella tegenkomt!
De vulkaanuitbarsting was een hele ervaring, maar wat hebben we ons verveeld het afgelopen weekend. Binnen blijven, alleen naar buiten voor de (brood)nodige boodschapjes en te warme benauwde mondkapjes. Uiteindelijk heb je de afleveringen van Breaking Bad wel bijgewerkt, laten we maar zeggen. Ik heb nog wel kunnen verhuizen dit weekend, dus ik heb wel kunnen genieten van de gezelligheid van mijn medestudenten.Zondag hebben we ons trouwens wel even in de watten laten leggen door een masseuse. 40 minuten, €1,85. Welkom in Indonesie.
Gelukkig heeft Jogja ons de afgelopen dagen wel een paar regenbuien gebracht, waardoor de lucht niet meer zo droog en assig (is dit een woord?) aanvoelt en we ons weer wat veiliger voelen om zonder mondkapjes over straat te gaan. De kinderen zouden vanaf woensdag weer op school verwacht worden. Maandag en dinsdag veranderden de leerkrachten van Teruna Bangsa dan ook tijdelijk in schoonmaakbedrijf 'De ver-aste modderpoel'.
Iedere ochtend wordt er gebeden op basisschool Teruna Bangsa, gezien dit een katholieke basisschool is, en religie hoog in het vaandel staat. Kinderen begroeten je dan ook klassikaal met de leus: 'Goodmorning miss Danique. God bless you.' Het gebed wordt voltrokken in het indonesisch, dus natuurlijk versta ik hier niets van en zit ik normaalgesproken met mijn handen gevouwen en mijn ogen tot spleetjes geknepen te luisteren naar het gemurmel van mijn collega's. Gisteren heb ik echter, met mijn mond open van verbazing, aan het gebed deelgenomen. In plaats van indonesisch gemurmel werd er een prachtig lied gezongen. Tweestemmig, solo's, noem het maar op, het kwam voorbij. Schitterend om te zien hoe de leerkrachten opgingen in hun kerkelijke lied. Ook als aanhanger van de wetenschap prachtig om mee te maken.
Overigens heb ik gisteren mijn eerste scooterles gehad van Tika en Hedwich. Dit ging aardig, maar het wordt nog wel flink oefenen voordat ik de grote, drukke wegen op durf en kan. Eerst even de scooter onder controle krijgen. Morgen wordt er een geleverd bij mijn appartement die ik zal huren voor de komende maand. Het appartementencomplex heeft een ruime binnenplaats en ligt aan een rustige straat. Ideaal om te oefenen, dus.
Toen ik samen met mijn medestudenten op pad ging naar een restaurant, merkten wij op dat er tegenover ons appartementencomplex een groot park was met veel hutjes, die leken op grote, luxe, indonesische bungalows. Wij dachten aan een vakantiepark en hoopten dat wij, tegen betaling, gebruik zouden kunnen maken van hun sportfaciliteiten en zwembad. Dit bleek echter niet zo te zijn. Toen Monique, Eef en ik daar 's avonds naartoe liepen, met onze huisbaas Dimas, bleek dit een park te zijn met veel verschillende restaurants. Dit was niet zomaar een parkje met restaurants. Wij hebben namelijk mogen genieten van een lekker gerecht (met kip en frietjes!) zittend op een houten brug die over een stroompje liep, in de open lucht, omringd door kaarsjes, tropische planten, romantische muziek en natuurlijk de warme temperatuur. Wij wisten het meteen. DIT IS HET. Stukken beter dan je LIO of minor in Nederland afronden.
We zijn hier vanavond weer meteen terug gegaan. Dit keer lekker gegeten bij een ander restaurantje. De bediening vroeg vriendelijk of we met hen op de foto wilden. En blij dat ze hier mee waren! Giechelende kleine meisjes werden het ineens. Wij zijn inmiddels dus ook de dupe geworden van de 'Take That'-experience. Het heeft wel zijn charme.
Nadat we gegeten hebben zijn we weer terug gegaan naar het restaurant met de brug. Dit keer zagen we dat er een live-bandje akoestische bekende nummers speelden. Wel enigszins confronterend met nummers als 'Home' van Michael Buble en 'Don't you remember' van Adele. Gelukkig kwamen er vervolgens ook vrolijke nummers als 'Let it be' en 'Hey Jude' voorbij.
We hebben plaatsgenomen op een mat aan het water en genoten van de chique cocktails, de muziek, de relaxte sfeer en natuurlijk wederom de temperatuur.
Hier doen we het voor. Ervaring, op erg veel gebieden. Uit je comfort-zone. Het missen van familie en vrienden. Maar ZEKER ook GENIETEN!
-
19 Februari 2014 - 17:24
Rens:
Hey schat,
Ik kan niet wachten tot ik die restaurantjes (samen met jou) met mijn eigen ogen kan zien :) Klinkt echt super tof allemaal.
Wel opletten met die scooter ajb!!
xx
Rens -
19 Februari 2014 - 17:30
Helma :
Goodevening miss Danique, wat weer super mooi verslag, als je dit zo leest, zou je toch ook daar willen vertoeven. Het klinkt echt super mooi, gezellig, en zekerzo relaxt. En hoe fijn en luxe is dat, bijna iedere avond lekker uit eten, niet koken, en dat voor zo'n klein bedrag ( voor jullie dan) je begint al aardig te wennen, wil je wel uitkijken als je op de scooter naar school gaat.( dat is toch weer je moeder die de at toch even tegen je wil zeggen) nou schat, we houden heel veel van je en tot horens maar weer. Een dikke vette x van ons .xxxxxxxxxxxxxxxxxx -
19 Februari 2014 - 17:39
Nelly:
Lieve Danique,en weer heb ik genoten van jou belevenissen .Wat jij daar allemaal meemaakt,dat zijn dingen die je hier in Loon niet tegenkomt.
Dat de kids bidden dat Miss Danique een bles krijgt is toch wel heel lief,haha.
Goed om te lezen dat je een beetje gesetteld bent,dat je vrienden hebt en dat het eten smaakt.
De groetekes van ons,dikke knuf. -
19 Februari 2014 - 18:06
Tante Marij :
wat beleef je allemaal in die paar dagen dat je daar bent geweldig ik kijk echt uit naar je verslagen geniet maar meid het is voorbij voordat je het weet dikke xxx van de (peet)tante
-
19 Februari 2014 - 18:12
Kim:
Goodevening Miss Danique haha wat leuk zeg. En wat leuk zon parkje met restaurants enzo, gezellig hoor en wat fijn dat je dan toch wat normale dingen hebt en gezien. Scooter komt nog wel. Moest ik ook even leren haha en zon masseuse zouden ze hier ook moeten hebben. Een tippie too voor €2 hahaa. Nou geniet ervan he en we wachten weer op je volgende verslag. Dikke kus van ons -
19 Februari 2014 - 21:14
Jose:
Ha miss Danique
Wat een belevenis allemaal weer,
en wat een mooi verslag heb je geschreven !
Zo word je barby genoemd ….enzo ...ben je MISS Danique!
Geweldig allemaal !
Wel heel goed uitkijken met die scooter (het kan maar niet genoeg gezegd worden)
maar van de andere kant weet jij dat zelf ook wel !
Fijn dat Rens over een paar weekjes naar jou toekomt .
en kan hij met zijn eigen ogen zien, wat jij allemaal mee maakt!
als je straks dan weer thuis bent ,weet Rens precies waar je over praat ,
en kunnen jullie samen nagenieten.
Danique heel veel plezier en tot je volgende verslag
XXXXX van ons allemaal jos,jose en de boy"s
-
19 Februari 2014 - 21:24
Frits Beekmans:
Hey schat, fijn dat het goed met je gaat, en je steeds meer gewend begint te raken aan de cultuur en de gebruiken in dat verre indonesie. Ook mooi om te lezen dat je ook de gewone dingen weet te waarderen (mierenlijf, bladeren aan bomen ed). Als ik zo zie is er ook al een goede interactie met de kinderen, dat maakt het allemaal ook een stuk gezelliger. Kan niet wachten tot je volgende (zeer leuke ) verslag. Doe je mede studenten de groeten van ons.
Groetjes en een hele dikke kus Pa -
19 Februari 2014 - 21:55
Carolien :
He danique Superleuk die verslagen die je maakt.fijn om te horen dat het goed met je gaat.kijk je goed uit ..maar vooral veel plezier .stuur n leuke massage. dik -
19 Februari 2014 - 22:19
Opa & Oma Vera:
Danique ( Schatje ) ( Goodmorning Miss Danique )
Wat fijn dat het goed gaat, en dat je een paar restaurants gevonden hebt voor wat normaal eten ( zoals in Nederland ) FRIET !!! ook komt alles goed, al zal het niet alledagen zijn zo als je wilt goede dagen en wat minder goede dagen.
maar ook kun je uitkijken naar de datum wanneer RENS daar heen komt, het is voor je een heel ervaring als we je verslagen lezen. wel iets om trots te zijn. we kijken uit naar je volgende verslag met in ons achterhoofd wat heeft ze nu weer meegemaakt, Danique geniet ervan ( let goed op als je de scooter pakt ) dit moest ik schrijven van Oma ) Schat het aller beste we houden van je.
Groetjes Opa & Oma Vera XXX -
20 Februari 2014 - 12:28
Tessa:
Het is hier donderdagochtend 10:00 uur wanneer ik in de miezerende regen 3 zeverende kinders in mn auto probeer te proppen. Een ritje van 10 minuten richtig de gymzaal voelt als 3 kwartier wanneer de gemiddelde ontwikkelingsleeftijd in de auto rond de 18 maanden ligt (mezelf mee gerekend). Aangekomen in de gymzaal probeer ik mezelf in 3e te splitsen om de 23 gehandicapten kleuters allemaal dezelfde kant op te krijgen. Helaas mislukt deze splitsing alweer en ren ik als een hysterische schapenherder met veel te rooie wangen door de sporthal. Dit doe ik vanmiddag nog eens twee keer dunnetjes over. Als ik geluk heb hoef ik mijn brocolli vanavond niet 'puur' op te eten, maar krijg ik het als prutje uit de blender met wortel en gember want ja: 'JE KRIJGT TOCH AL ZO WEINIG VITAMINE BINNEN TESS' ....
Oh... En neem die barbie opmerking als een compliment! Mijn eerste dag werd bestemepld met 'juf.. Je lijkt op michael jackson' ..
Lieve Daan geniet van je tijd daar. Voor je het weet sta je weer (een soort van) in mijn koude, modederige schoenen.
Liefs van die andere juf ;) x -
20 Februari 2014 - 16:22
Denise De Weerd:
hoi Danique
ik hoop dat je het al erg naar je zin hebt daar .ik mis je wel voor de klas was altijd gezellig als jij er was.ik zal mijn best doen om jou verslagen te lezen zodat ik weet hoe het daar gaat.
groetjes denise de weerd -
20 Februari 2014 - 22:14
Rianne:
Lieve Danique.
Wat een leuk verslag weer en wat bijzonder wat je allemaal meemaakt.
Als je straks maar weer kunt wennen aan de "Loonse cultuur"(haha), maar zo ver is het lang nog niet......eerst nog een paar maanden daar GENIETEN!!!!
Grxxtjs Paul en Rianne -
20 Februari 2014 - 22:51
Petra:
Hoi Danique,
Geweldig die verslagen van jou......., om jaloers op te zijn!!!
Ik ben blij dat je de weg daar al een beetje hebt gevonden, en gezellig bij je medestudenten in het appartement verblijft.......gezellig toch!!
We hadden afgesproken dat jij goed op jezelf let, en dat ik goed op je mama en papa let!!
Nou je mama heeft wat meer rust nu ze leest dat het goed met je gaat.
En je papa had al rust
Het gaat goed met ze.
We missen je wel..!!
Ik zeg het ook nog even , doe voorzichtig op de scooter....misschien is zijwieltjes een idee
Haha
Heel veel plezier nog , en een dikke kus van ons xxxxxx -
23 Februari 2014 - 17:43
Maddy Van Den Nieuwenhuizen:
hoi danique
is het leuk daar op school?
hier in loon op zand wel
groetjes maddy -
25 Februari 2014 - 21:07
Wilma:
Hoi Danique,
Wat gezellig om jouw reisverslagen te lezen.
En soms wordt ik ook wel een beetje jaloers, heerlijk uit eten, romantisch en dan nog lekker een massage achteraf. Kan ik, maar ook jullie mam, soms wel gebruiken. Afgelopen week was ze bij mij op de koffie en ze slaat zich er goed doorheen, dat mag echt wel gezegd worden. Het Skypen vindt zij ook erg fijn, je kan elkaar dan toch even zien, kost weinig en betekent erg veel!!
Hoe gaat het met het scooter rijden, heb je de kneepjes van het vak al een beetje onder de knie? Handig om zo even te kunnen oefenen op een binnenplaatsje voordat je er daadwerkelijk mee de weg op gaat.
Gelukkig ben je nu verhuisd en woon je bij je medestudenten, zo kan je na het werken er toch ook een mooie tijd van maken. Heb je al foto's van je nieuwe kamer?
Veel succes en ik kijk weer uit naar je volgend verslag.
Knuffel Wilma XX..en de mannen BB niet te vergeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
