Kampvuurtjes & lichtgevend plankton
Door: Danique Beekmans
Blijf op de hoogte en volg Danique
02 Maart 2014 | Indonesië, Pacitan
Terwijl jullie Hollanders lekker carnaval vieren, zit ik op het surfstrand Pacitan.
Een paar dagen geleden stuurde Hedwich een berichtje dat er een plan was om met een grote groep mensen naar een strand te gaan waar goed gesurfd kan worden. Van deze mensen had ik de meeste Nederlanders al ontmoet en enkele Indo's had ik de vorige week leren kennen. Na 3 weken in deze tropische warmte zonder zwembad, had ik daar toch wel erg veel behoefte aan.
De busreis door de bergen met veel haarspeldbochten, waar overigens ERG mooie uitzichten voorbij kwamen, duurde ongeveer drie uur. Ik vond dit al ver, maar de andere bikkels die naar Pacitan zouden komen, waren allemaal op de scooter gegaan.
Hedwich en ik waren de eerste die aankwamen. Een vriend van Hedwich had kamers vastgelegd bij Harry's Homestay, vlakbij de zee, maar het was niet helemaal duidelijk of die nu voor ons bedoeld waren. Na veel gehannes met Harry's Homestay 1 & 2 hadden we uiteindelijk toch een mooi kamertje te pakken in Harry's Homestay 1 met een mooi uitzicht op het strand, rijstveldjes, palmbomen en de bergen er omheen.
In de avond, toen iedereen aan was gekomen, zijn we naar het strand vertrokken en hebben er een mooi kampvuurtje gemaakt. Met een gitaar, mondharmonica, Bintang-biertjes en een ruwe zee op de achtergrond, kwam ik helemaal tot rust. Wat was ik hier aan toe na die intensieve eerste weken in Indonesie.
Het idee was om de volgende ochtend een lesje surfen te volgen, maar er waren problemen met een tekort aan surfplanken. Hierdoor konden er maar twee mensen tegelijk een lesje volgen, die vervolgens 2 uur duurde. Erg jammer, want ik zou graag een keer surfen, zeker op dit mooie strand, maar ik heb een strand meestal wel gezien na een uurtje of twee. Stephan en Roel stelden vervolgens voor om naar de Goa Gong grotten te gaan. Ondertussen hadden Hedwich en ik een scootertje kunnen huren en wij maakten een flinke tocht naar de Goa Gong. Fijn, grotten, hier zouden wij wel verkoeling kunnen vinden... NOT. Hartstikke benauwd daarbinnen, gezien de grotten ineens op de top van een berg schijnen te liggen. De grotten waren de eerste vijf minuten wel interessant met alle stalactieten, en door de gekleurde lampen leek het daarbinnen wat op de droomvlucht, maar het leuke was er daar wel snel vanaf. Weer terug naar het strand dus! Dankzij Stephan kan ik het eten van gefrituurde sprinkhanen trouwens ook weer van mijn bucketlist afstrepen.
Inmiddels was iemand op het fantastische idee gekomen om te barbequeen op het strand. Door weer kampvuurtje te bouwen, met een kuil ernaast waar een spoor van kolen naartoe liep, ontstond er een barbequespot. Hele vissen werden tussen twee roosters geknepen en steeds omgedraaid, terwijl een ander met een soort vliegenmepper dat vuur stond te wapperen. Op deze manier barbequeen was nieuw voor mij, en het eten van een hele vis met ogen en staart er nog aan ook, maar lekker dat het was!
Pootje baden in het donker hoort er natuurlijk ook bij als je op het strand zit te genieten van een kampvuurtje. Er kwamen steeds knipperende lichtjes vanuit het water meegedreven naar de kustlijn. Dit bleek lichtgevend plankton te zijn. Nooit van gehoord!
Carnaval is ons ook niet ontschoten, want Hedwich en ik hebben mooi met een onderbroek op ons hoofd carnavalsliedjes gezongen. Ook werden wij nog bij de supermarkt verwelkomd door de vogeltjesdans op de radio. Bijzonder.
Helaas moest ik sowieso zondag naar huis, omdat ik op maandag weer les geef op Teruna Bangsa. De rest zou maandag vertrekken. Ik wilde graag zo laat mogelijk gaan, omdat er nog leuke plannen waren gemaakt voor zondag. Een bootje huren, naar een wit strand en snorkelen! Erg gaaf. Maar helaas waren alle busjes naar Jogja al vol. Er was nog 1 plek in een busje dat om 9 uur in de ochtend zou vertrekken. Erg balen dat ik zo vroeg moest vertrekken.
Al met al genoten van een heel fijn, relaxed weekend. Ik heb er weer een stel nieuwe vrienden en herinneringen bij! En EINDELIJK een beetje verkleurd (/verbrand, maarja, he, je kunt niet alles hebben)
Een paar dagen geleden stuurde Hedwich een berichtje dat er een plan was om met een grote groep mensen naar een strand te gaan waar goed gesurfd kan worden. Van deze mensen had ik de meeste Nederlanders al ontmoet en enkele Indo's had ik de vorige week leren kennen. Na 3 weken in deze tropische warmte zonder zwembad, had ik daar toch wel erg veel behoefte aan.
De busreis door de bergen met veel haarspeldbochten, waar overigens ERG mooie uitzichten voorbij kwamen, duurde ongeveer drie uur. Ik vond dit al ver, maar de andere bikkels die naar Pacitan zouden komen, waren allemaal op de scooter gegaan.
Hedwich en ik waren de eerste die aankwamen. Een vriend van Hedwich had kamers vastgelegd bij Harry's Homestay, vlakbij de zee, maar het was niet helemaal duidelijk of die nu voor ons bedoeld waren. Na veel gehannes met Harry's Homestay 1 & 2 hadden we uiteindelijk toch een mooi kamertje te pakken in Harry's Homestay 1 met een mooi uitzicht op het strand, rijstveldjes, palmbomen en de bergen er omheen.
In de avond, toen iedereen aan was gekomen, zijn we naar het strand vertrokken en hebben er een mooi kampvuurtje gemaakt. Met een gitaar, mondharmonica, Bintang-biertjes en een ruwe zee op de achtergrond, kwam ik helemaal tot rust. Wat was ik hier aan toe na die intensieve eerste weken in Indonesie.
Het idee was om de volgende ochtend een lesje surfen te volgen, maar er waren problemen met een tekort aan surfplanken. Hierdoor konden er maar twee mensen tegelijk een lesje volgen, die vervolgens 2 uur duurde. Erg jammer, want ik zou graag een keer surfen, zeker op dit mooie strand, maar ik heb een strand meestal wel gezien na een uurtje of twee. Stephan en Roel stelden vervolgens voor om naar de Goa Gong grotten te gaan. Ondertussen hadden Hedwich en ik een scootertje kunnen huren en wij maakten een flinke tocht naar de Goa Gong. Fijn, grotten, hier zouden wij wel verkoeling kunnen vinden... NOT. Hartstikke benauwd daarbinnen, gezien de grotten ineens op de top van een berg schijnen te liggen. De grotten waren de eerste vijf minuten wel interessant met alle stalactieten, en door de gekleurde lampen leek het daarbinnen wat op de droomvlucht, maar het leuke was er daar wel snel vanaf. Weer terug naar het strand dus! Dankzij Stephan kan ik het eten van gefrituurde sprinkhanen trouwens ook weer van mijn bucketlist afstrepen.
Inmiddels was iemand op het fantastische idee gekomen om te barbequeen op het strand. Door weer kampvuurtje te bouwen, met een kuil ernaast waar een spoor van kolen naartoe liep, ontstond er een barbequespot. Hele vissen werden tussen twee roosters geknepen en steeds omgedraaid, terwijl een ander met een soort vliegenmepper dat vuur stond te wapperen. Op deze manier barbequeen was nieuw voor mij, en het eten van een hele vis met ogen en staart er nog aan ook, maar lekker dat het was!
Pootje baden in het donker hoort er natuurlijk ook bij als je op het strand zit te genieten van een kampvuurtje. Er kwamen steeds knipperende lichtjes vanuit het water meegedreven naar de kustlijn. Dit bleek lichtgevend plankton te zijn. Nooit van gehoord!
Carnaval is ons ook niet ontschoten, want Hedwich en ik hebben mooi met een onderbroek op ons hoofd carnavalsliedjes gezongen. Ook werden wij nog bij de supermarkt verwelkomd door de vogeltjesdans op de radio. Bijzonder.
Helaas moest ik sowieso zondag naar huis, omdat ik op maandag weer les geef op Teruna Bangsa. De rest zou maandag vertrekken. Ik wilde graag zo laat mogelijk gaan, omdat er nog leuke plannen waren gemaakt voor zondag. Een bootje huren, naar een wit strand en snorkelen! Erg gaaf. Maar helaas waren alle busjes naar Jogja al vol. Er was nog 1 plek in een busje dat om 9 uur in de ochtend zou vertrekken. Erg balen dat ik zo vroeg moest vertrekken.
Al met al genoten van een heel fijn, relaxed weekend. Ik heb er weer een stel nieuwe vrienden en herinneringen bij! En EINDELIJK een beetje verkleurd (/verbrand, maarja, he, je kunt niet alles hebben)
-
02 Maart 2014 - 13:23
José:
GAAF....GAAF...GAAF ..wat een belevenis weer !
Nu weer les geven en danique niet getreurd haha
het is zo weer weekend haha
Xxx Jose -
02 Maart 2014 - 15:57
Nelly:
Meiske wat jij in deze weken beleefd hebt maken wij hier in
jaren nog niet mee.Fijn om te horen dat het goed met je
gaat.Veel plezier met les geven aan de kids en de groetekes. -
02 Maart 2014 - 16:11
Tante Marij:
dat was weer een leuke up date veel plezier met lesgeven maandag en tot het volgende verslag xxx
-
02 Maart 2014 - 17:09
Moetie:
Oooohhhh schatteke toch, wat heb je toch weer genoten, je hebt een bak vol ervaring, en een bak vol met herrinneringen. Wat die sprinkhanen betreft, zul je zeggen zit je nou bij expeditie robinson of loop je stage in Indonesië. Ook vanwege de vers gevangen vis op de barbeque zo tussen de roostertjes. Wel fijn hoor dat je het zo naar je zin hebt, en zoveel vrienden maakt, iedere week komen er wel weer nieuwe vrienden bij. En als je vrij bent, dan onderneem je tenminste van alles. Dit vergeet je nooit meer, probeer zoveel foto's te maken dat je dat straks allemaal kunt laten zien, en ben zo benieuwd naar jou verhalen, en zeker als ik je gezicht erbij kan zien, geweldig allemaal, en zeker jammer dat je weer eerder terug moest gaan, maar weet je Daan , je bent er wel bij geweest. En je hebt het ook nog zo druk door de week, hoe fijn is het dan, dat je zo lekker kunt genieten in de weekende, met je leuke gezellige vrienden om je heen. En ik zeg het nog maar een keer, ik en papa zijn zo super trots op jou, en we houden heel veel van je. Nou Daan tot de volgende keer maar weer. Tot skyps, tot apps, je hebt het weer geweldig verwoord. Een hele dikke vette xxxxxxxxxx van ons
-
02 Maart 2014 - 17:31
Wilma:
Hoi Danique,
Wat gezellig om zo in de weekenden samen er iets van te maken.
Hierdoor doe je op zoveel gebied ervaring op, dat je straks terug in Brabant, een all round lerares zal zijn. Je leert zoveel buiten het lesgeven op school, scooter rijden, surfen, barbecueën op eigengemaakte bbq, aparte dingen eten, ga zo maar door. Jullie mam heeft er wel kijk op, bij de expeditie Robinson moeten ze ook van alles eten. En dan smaakt het warempel ook nog.
Tegen de tijd dat je terugkomt is het een hele waslijst geworden van wat jij hier nog nooit gedaan of gegeten hebt. Ben benieuwd wat er in je volgend verhaal naar voren komt.
Geweldig dat JIJ dit allemaal meemaakt en beleeft, GENIET ervan!!
Liefs en knuffels Wilma XX.. en de mannen (van ééntje in ieder geval, de andere is op wintersport en niet naar het carnaval, voor ons dus lekker rustig ).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
