Vulkaangevaar en surfdudes
Door: Danique Beekmans
Blijf op de hoogte en volg Danique
06 Mei 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Inmiddels zijn er weer twee weken voorbij. In de tussentijd heb ik mijn ticket omgeboekt naar 4 Juli. Dit betekent dat ik vanaf 5 Juli weer in Nederland zal zijn. De terugreis hoef ik nu ook niet meer alleen te doorstaan. Rens komt 31 Mei hier aan en vliegt met dezelfde vlucht met Jimmy en mij terug naar Nederland (directe vlucht YES!).
Goed nieuws wat betreft mijn scriptie! Mijn theoretisch kader is voldoende waardoor ik door kan naar de methodesectie. Ik hoor van veel afstudeerders dat het theoretisch kader het meeste gedoe is, en daar ben ik nu dus al voorbij! Ik heb ook wel erg veel geluk met Isabelle (mijn begeleidster) die me stapsgewijs vooruit helpt en hele prettige handvatten aanreikt. Hierdoor lijkt mijn doel om in ieder geval tot de data-verzameling te komen in Indonesie, (hier afmaken gaat sowieso niet lukken, omdat ik vergelijkingsmateriaal uit Nederland nodig heb), in zicht te komen!
Volgende week hebben de andere studenten een week vrij van de universiteit. Mijn stage loopt deze week gewoon door. Gezien de anderen naar andere eilanden willen, zit ik dus een week alleen, of met Yentl en Nienke?, in mijn appartementengebouw. Wel dus mooi de ruimte om te knallen voor mijn scriptie!
Ook kan ik bij mijn lieve Indoneesjes terecht natuurlijk, dus eenzaam zal wel meevallen.
Wat betreft die 'mountain' van Nanda (zie vorig verslag); Wat een typisch Indonesisch verhaal weer.
We zouden zaterdag naar de mountain vertrekken, zodra ik klaar was met school (Er was paasviering. De modeshow was trouwens echt SUPERschattig.)
Eenmaal thuis aangekomen, snel spullen pakken en omkleden. Nanda, Ade en Janna zaten namelijk al op mij te wachten in de woonkamer. Het vervelende was dat ik vanaf donderdag al ontzettende buikkrampen had, waarschijnlijk door de slechte kwaliteit drank dat ons voorgeschoteld werd bij de Free Flow van een club waar wij geregeld komen. De anderen die mee waren gegaan, waren namelijk ook niet lekker. Maar ik wilde wel echt mee! Want YOLO (je leeft maar 1 keer) en ik wil geen leuke momenten in Indonesie missen, ziek of niet ziek.
AFZIEN in die auto. Want die reis van een uur (volgens Nanda) bleek uiteindelijk nogal optimistisch, gezien we zo'n 6 uur onderweg zijn geweest. Ook die villa is 'm niet geworden, want die was veel te prijzig voor een nacht.
Dichtbij de berg hebben we een hotelletje gezocht, niet van bijzondere kwaliteit. Wel nog steeds erge buikpijn.
In de ochtend vroeg opgestaan om naar dat zwembad op de berg te gaan. Maaaaaaar dit was ijs-, ijs-, ijs-, IJSKOUD water. Dus na een dappere sprong en 5 minuten optimistisch denken (Het wordt vanzelf warmer, gewoon doorheen bijten), hielden we het toch echt niet meer uit. Alles was gevoelloos. Dus wij het water maar weer uit. Hierna besloten we eigenlijk direct om weer terug te rijden naar Jogjakarta, waar wij tegen 4 uur in de middag weer aankwamen. Een veelbelovend weekend was het dus niet echt, maar we zijn er wel weer even gezellig tussenuit geweest.
De week erna heeft enige tijd wat nervositeit met zich meegebracht. Ik geloof dat het dinsdagochtend was toen ik wakker werd met een belangrijk bericht op facebook. Merapi, de vulkaan die ik vanuit mijn slaapkamer kan zien, is van status 'neutraal' naar 'gevaarlijk' verschoven. De activiteit van een vulkaan wordt aangegeven door 4 fases. Fase 1 is ongevaarlijk, Fase 2 is oppassen geblazen, Fase 3 is geloof ik erg gevaarlijk (met evacuatie als gevolg) en Fase 4 is daadwerkelijke eruptie. Merapi zat dus in fase 2. Wat betekent dit dan? Ook op het nieuws werd de activiteit van Merapi besproken. Dus uit voorzorg heb ik in de middag meteen een vulkaanuitbarsting-overlevingspakket gekocht (eten, water en mondkapje overal mee naartoe). Ik had er alleen echt geen zin in weer dagenlang op mijn kamer te moeten zitten, net als met de uitbarsting van Kelud. Uiteindelijk blijkt het volgens mij allemaal mee te vallen. Merapi zit nu al een week op fase 2 en ik hoorde dat Merapi de meest actieve vulkaan ter wereld is. Niemand maakt zich er hier dan ook meer druk om en het gewone leven gaat gewoon door. Niets om je zorgen over te maken. Door Merapi zijn nu trouwens ook de vulkanen Slemat en Bromo weer actiever (ook vulkanen op Java).
Op donderdag waren we vrij vanwege 'Labor day'. Janna en ik zijn gaan shoppen op Malioboro, een grote winkelstraat in Jogja.
In het weekend wilden we graag surflessen volgen en hiervoor naar Pacitan vertrekken. Pacitan is een strandplek, 4 uur met de auto van Jogja vandaan. Graag wilden we Mario meenemen, gezien hij een surfleraar is en ons waarschijnlijk wel kon helpen. Toen ik Mario hier in de avond naar vroeg bij cafe lucifer, stond Jacky ernaast. Jacky stelde voor mee te gaan naar Pacitan, dan konden we met zijn enorm gave, gepimpte, felrode volkswagen bus (inclusief tv en alles in de achterbank). Hier zeiden we natuurlijk geen nee tegen.
Dus vrijdag vertrokken naar Pacitan. Na een pittig lange reis aangekomen in een homestay, waar we eigenlijk vrij op tijd zijn gaan slapen, na nog een klein spelletje 'never have I ever'.
De volgende ochtend kregen we de surflessen van Mario. Er was maar 1 board beschikbaar, waardoor we jammer genoeg om en om moesten en dus maar een uurtje p.p. hadden om te surfen. Janna was ontzettend goed! Bij elke golf stond ze op haar board. Ik daarentegen heb zeker nog wat oefening nodig. Sowieso ben ik al onhandig en ongebalanceerd aangelegd. Maar in een heel uur, maar twee keer op je board kunnen staan is wel erg dramatisch. Mario herhaalde vrijwel bij elke golf de volgende zin:
'Okay, this one is for you! Get ready! One.. two.. THREE! GO GO GO, stand up, stand up, STAND UP! Dammit Danique. Ok, again'
Maar ik heb er wel mooi twee keer opgestaan! En Janna heeft gelukkig goede timingskills, waardoor het op de foto's nog enigszins lijkt alsof ik kan surfen. Wel heb ik er een mooie wond op mn zij van de vin aan overgehouden. Staat wel stoer.
We zijn daarna doorgereden naar een ander strand 3 kwartier verderop. Omdat het zo'n afgelegen plek is, was het plan om op een handdoek op het strand te slapen. Simpelweg onder de sterrenhemel. Of desnoods in de volkswagen. Echter was er op dit strand een erg luxe vakantieparkje met bungalows van bamboe, letterlijk direct aan het strand. Met vanuit het zwembad een erg mooi uitzicht op de zee en de knappe surfers (sorry schatje! <3 loveyou). We hebben hier uiteindelijk overnacht.
In de avond dronken we nog gezellig wat bij een aangemaakt kampvuur op het vakantiepark en Jacky speelde weer wat nummers op zijn gitaar. Al snel kwamen er wat Slowaken, die ook op het park verbleven, bij zitten. Echter was ik al vrij vroeg erg moe. Ik wilde alleen even mijn lenzen uitdoen, maar toen ik het bed zag, was ik weg. Ook Janna volgde niet lang daarna. Jammer, hoorde ik later, want blijkbaar was het uitzicht op de sterren vanaf het strand echt ziekelijk mooi.
Zondag zijn we nog naar een ander strand gereden, waar ik door de enorm sterke stroming nog onderuit ben gehaald en over grote stenen werd getrokken. Hierdoor heb ik er ook nog een mooie wond op mijn voet en op mijn bil bij! Geluksvogel dat ik ben.
Verder hebben we eigenlijk alleen maar een beetje liggen tukken in de schaduw met zn vieren.
En nu is het alweer dinsdag. De tijd gaat echt veel te snel. Ik mis thuis, papa en mama, mijn vriendinnen, frikandellen speciaal, de nicolaas pieckstraat en natuurlijk Rens (maar jij bent alweer bijna hier, mop). Gek idee dat dit echt maar een eenmalig avontuur is en je na een half jaar zo 'definitief' afscheid moet gaan nemen van zo'n, inmiddels vertrouwd, leven. Janna en ik merkten dat het weekend in Pacitan, en het uitzicht op het strand, de palmbomen en de bergen niet meer zo speciaal was. Daarom hebben we de afspraak gemaakt elkaar er op te attenderen wanneer we genieten. Hopelijk vergeten we zo niet stil te staan bij dingen die eigenlijk zo bijzonder zijn, al voelen ze inmiddels niet meer zo speciaal.
Liefs uit Jogja <3
-
06 Mei 2014 - 09:22
Kim:
Haha Danique, leuk over dat surfen en ook gezellig dat ze ook een centerparcs hebben daar, kunnen we ook doen met oma's verjaardag -
06 Mei 2014 - 10:42
Janna Kolen:
Hallo mevrouw Beekmans,
ik wil u er even op attenderen dat ik geniet. Doe je mee?
*HIGH FIVE!*
-
06 Mei 2014 - 10:44
Nelly:
Hoi Danique,fijn om te lezen dat je nog zo geniet van alle momenten
maar ook dat je ons kikkerlandje begint te missen en iedereen die
jou zo dierbaar zijn.Geniet van iedere minuut daar want de tijd
vliegt voorbij.De groetekes van ons en dikke knuf. -
06 Mei 2014 - 10:44
Janna Kolen:
Hallo mevrouw Beekmans,
ik wil u er even op attenderen dat ik geniet. Doe je mee?
*HIGH FIVE!* -
06 Mei 2014 - 12:52
Moeti:
Lieve schat
ik vindt het onderhand wel welletjes, ik zou zeggen, je koopt maar een mooi poster daar, van die mooie stranden, palmbomen, en weet ik het allemaal, zal mooi hangen op je kamer. Ik vindt het eigenlijk wel lang genoeg, maar drink wel met mate he, zo als ik het allemaal lees. Wat zal dat afkikken zijn, als je weer in nederland bent. Lekkere hollandse pot ook, wat zal die frikandel speciaal lekker smaken 5 juli. Nou moppie, veel plezier nog, en goed op jezelf passen. Het was weer fijn en leuk om te lezen, wat je daar weer allemaal hebt meegemaakt. Dikke xx
Helma -
06 Mei 2014 - 13:31
Rens:
Hey schat,
Fijn om te lezen dat je zo van de surfer dudes geniet :D Right on!! Misschien moet ik toch maar weer mijn haar laten groeien ;) -
06 Mei 2014 - 15:45
Josan:
Fantastisch hoe je het daar allemaal doet en wat schrijf je leuk en interessant. Ben heel trots hoe je dit allemaal doet. Xx -
06 Mei 2014 - 18:39
Frieske:
Hey mupke, wat is het toch allemaal leuk wat je meemaakt. Ik had graag een paar weken overgekomen, maar helaas was er geen tijd voor. Ga vooral door met genieten de komende 2 maanden. Ik begin je nu trouwens ook wel behoorlijk te missen, en zal dus blij zijn als we 6 weken verder zijn. Dan hebben wij 2 weken vakantie, en als die voorbij zijn kunnen we jou een echte dikke knuffel geven. Dikke X van pepske. -
07 Mei 2014 - 19:58
Ankolen@gmail.com:
Hoi Danique,
Met veel plezier heb ik al jouw reisverslagen gelezen en die van rens ook.
Super geschreven, ik ben blij om even langs te komen en jouw te
ontmoeten.
Tot gauw, groetjes van Anita (Moeder van Janna)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley